Hey, weer een week verhaal, een vrij normale week met weinig nieuwe of bijzondere dingen, maar toch een vermoeiende week, weten hoe mijn week was en waar ik allemaal tegen aan liep?, lees dan gauw verder
maandag:
Deze dag heb ik weer gewerkt, gewoon normaal gewerkt niks bijzonders, ik ging ook weer op de fiets, het enige voordeel daar aan is dat ik mijn beweging al heb gehad en even buiten ben geweest, het was weer best druk en ik had weer keuze stress welke weg ik zou gaan fietsen, want zou ik dwars door het centrum gaan of een kortere weg, maar dan met allemaal jeugd die ook allemaal vrij zouden zijn, ik wordt altijd best zenuwachtig van alle jeugd en het geschreeuw, maar ik ben toch langs de jeugd route gegaan, wat mischien toch niet zo'n goed idee was, want het was super druk en ik moest op van alles letten, het geschreeuw, de auto's, mensen die in willen halen ,ik die mensen in wil halen en dan ook nog overal op moeten letten, maar ik heb het overleefd en ik kwam ongedeerd weer thuis, toen ik thuis kwam heb ik weer getekend en geprobeerd weer te ontspannen, maar het was erg lastig ik doe altijd erg mijn best om te ontspannen, maar ik kan het gewoon niet op een of andere manier, bij alles wat ik doe voel ik zo'n spanning, ik had ook erg last van het klok verzetten ik moet hier echt weer aan wennen, en ook dat het weer veel vroeger donkerder wordt
Dinsdag:
Deze dag heb ik ook weer gewerkt ik voelde me de hele dag al een zombie en zette toch maar weer mijn masker op ,maar ik voelde me nog slechter dan de laatste periode, het werk ging ondanks het zombie gevoel wel weer, toen ik thuis kwam was ik weer eens moe voor de zoveelste keer, ik haat het om het steeds te zeggen eigenlijk, maar ja daar bestaat mijn leven heel veel uit en het is een groot onderdeel van mijn leven, dus ik was weer eens moe, ook nu deed ik mijn best te ontspannen, maar het lukte weer niet, hoe ontspan je ook?, wat is ontspannen eigenlijk?, ik kan het gewoon niet, als ik teken moet alles perfect wat ook geen ontspannen is, als ik schrijf moet alles perfect wat ook geen ontspannen is, als ik wandel ontspan ik ook niet echt, en als ik een serie of film kijk ontspan ik ook niet echt ,want dat vind ik nutteloze tijdverspilling en dan ga ik vaak wat anders erbij doen als tekenen of schrijven, ik weet dus gewoon niet hoe ik kan ontspannen en wat het is, terwijl ik weet dat dat mijn leven veel makkelijker zou maken
Woensdag:
Deze dag was ik vrij, dat was weer eens nodig, ik dacht dat ik helemaal niks had ook geen therapie, totdat mijn moeder ineens werdt gebeld door de gene van therapie ik bleek een afspraak te hebben, ze vonden het gelukkig niet erg, mischien ook omdat het me nog nooit is gebeurd, maar ik vond het wel heel erg en voelde me schuldig, ik weet dat in mijn plaats mischien dan nog iemand geholpen had kunnen worden, ik voelde me hier door de hele dag schuldig, s'middags ging ik wel even weer met de hond wandelen, ook omdat ik even moest bewegen en buiten lucht nodig had, even wat frisse lucht, verder ben ik weer bezig geweest met blogs en heb ik getekend iets wat ik denk ik elke dag wel doe, maar wat ook geen ontspanning opleverd
Donderdag:
Deze dag had ik weer p.m.t en heb ik heel slecht geslapen, normaal slaap ik ook slecht, maar deze nacht was extreem, ik was zo onrustig en kon gewoon niet in slaap komen en als ik dan eindelijk sliep, sliep ik zo licht dat ik niet eens een beetje tot rust kwam, maar ik weet inmiddels dat ook deze nachten erbij horen en dat ik dat minstens twee keer in de week heb, ik ging dus weer op de fiets naar p.m.t, bij p.m.t was het rustig en hebben we even gewandeld geen zware onderwerpen en gewoon even niks moeten, was best lekker, maar ik ben toch achter iets gekomen wat ik eigenlijk wel wist, het is op dit moment gewoon te veel voor mij,werken, en dat is erg balen want ik werk ,maar drie dagen en dan is het nog te veel voor mij, ik begin me steeds meer te voelen als ik dat ik uitviel op school, en dat moeten we voorkomen, dus moet ik aangeven dat het teveel is, en die mogelijkheid is er echt, maar ik durf niet, ik voel me dan een aansteller en wil me zelf er gewoon ook niet aan toegeven, want hoe vaak moet ik dan werken?, ik voel me een aansteller en wil gewoon mee komen met deze maatschappij, en dan lukt drie dagen werken me nog niet eens, ik baal, ik baal enorm, en wil er niet aan toegeven, ik wil gewoon door gaan totdat ik er bij neer val, ik merk ook dat ik me mentaal steeds slechter begin te voelen, met de dag wordt het slechter
Vrijdag:
Deze dag zou ik naar het werk, maar ik kon het niet, ik was zo moe, en dit was geen gewone vermoeidheid zoals iedereen wel eens heeft, maar echt verlammende vermoeidheid ik kon weer eens niks en dus ook niet werken, ik baalde ontzettend en voelde me een aansteller, omdat ik weer niet kon werken omdat ik gewoon moe ben, maar ik kon echt niet werken, ik verneem dat ik ook steeds moeier wordt, ik moet echt wat gaan verzinnen, om het minder te laten worden anders zit ik in januari weer thuis en kan ik weer niks, maar ik weet gewoon niet hoe, ik wordt helemaal gek van mezelf, nu heb ik 'lekker' weekend en ga ik dit weekend ook weer eens uitrusten, ik heb ook echt zorgen, zorgen over de toekomst, over wat ik moet?, wat er gaat gebeuren?, want als dit al niet lukt hoe moet ik dan ooit echt gaan werken, hoe moet ik dan mee komen met de maatschappij wat ik zo graag wil?, dat gaat nooit lukken, ik moet gewoon even doorzetten, maar dat wil ik ook weer niet, omdat ik al een keer eerder in een burn_out belande, en ik weet dus hoe vreselijk het is en hoe lang het duurt voordat je er weer boven op komt als dat al gebeurt, ik moet dit voorkomen ,maar hoe?, ik moet ook voorkomen dat ik me nog slechter ga voelen, en dat ik niet nog verder in dat donkere gat ga vallen waar ik al ver in zit
Wil je wat kwijt?, heb je een luisterd oor nodig?, of wil je gewoon even praten?, stuur me dan een dm of een mail
Hoe was jullie week?, laat het weten in de reacties!
Liefs Emma