Hey, vandaag een blog over hoe het met me gaat, want hoe gaat het met me mentaal?, dat lees je in deze blog, dit is wel een heftige blog, dus kan je hier niet tegen, of ben je nog erg kwestbaar, bescherm jezelf dan en lees hem niet❤
Hoe gaat het nou?:
Als jullie mijn story een beetje hebben gelezen en mijn blogs, heb je mischien wel gemerkt dat het mentaal niet zo lekker loopt en dat ik last heb van depressie ik ben daarvoor in behandeling, maar het loopt toch niet zo lekker, en dat is nog zacht uitgedrukt, ik verdwijn steeds meer onder de depressie deken, de gedachtes maken me gek soms en ik kan steeds minder van dingen genieten, ik kom steeds moeilijker uit bed en heb nergens meer zin in, ben lusteloos, douchen en zelfverzorging gaat ook moeilijk, ben heel erg moe, en vind mezelf erg lelijk. Ik weet dat ik dit elk jaar heb in de winter ,maar het is nu veel erger. Ik doe mijn ding, maar eigenlijk blijf ik het liefst op bed liggen met mijn rolluik dicht,
ik denk steeds meer weer aan dood gaan en dat dat makkelijk is als ik dood ben, ik ga dat niet doen ik ben nu wel sterk genoeg om de stemmen te overwinnen. Iets wat ik een paar jaar geleden niet echt was, dus ik ben wel gegroeid, en daar moet ik ook naar kijken hoe moeilijk het ook
Kijken naar het positieve:
Hoe lastig het ook is, is kijken naar het positieve iets wat heel belangrijk is, dat lukt me op dit moment echt niet, ik zie alleen maar het negatieve, wat ik allemaal niet kan en wat allemaal niet lukt, dat ik steeds zo snel moe ben, dat ik van die hersenen heb waar ik het liefst van af wil, en dat de therapie niet helpt, dat het mischien wel aan mij ligt.
Maar toch is het zaak naar het positieve te (blijven) kijken, hoe moeilijk het ook is, dit doorbreekt een heel klein beetje de donkere deken
Therapie:
Ik ga naar therapie sinds een paar maanden, en merk dat het helemaal niet helpt, want de gedachten worden erger en de deken ook die over mij heen ligt, ik heb ook nog maar een paar maanden therapie en ik weet dat dat ook moet komen, maar het helpt helemaal niks en ik merk dat het dit jaar erger is dan ooit, hoe het komt dat weet ik niet, ik weet het echt niet, normaal gesproken is het altijd wel, maar het begon al in september en het is er nog steeds en het wordt steeds erger, wat ik ook probeer en wat ik ook doe, ook als ik mijn huiswerk maak van therapie, lukt het niet
Gelukkig proberen ze het daar te begrijpen en heb ik echt het idee dat ze echt luisteren, het wordt allemaal in samenspraak met mij en mijn moeder gedaan, iets wat erg fijn is, maar soms heb ik nog steeds het idee dat ook deze mensen het niet begrijpen, mischien ligt dit aan mij en mijn verleden met school, dat er nooit naar me geluisterd is
Tevreden:
En eigenlijk zou ik tevreden moeten zijn, ik heb eindelijk een leuke baan, heb een doel in mijn leven, en zit thuis ook wel goed, maar ik ben het niet helemaal niet, ik ben depressiever dan ooit
Aansteller:
En nu voel ik me een aansteller, want er zijn mensen die het veel erger hebben en eigenlijk heb ik het zoals ik net zei best goed, ik heb een diagnose weet wat er met mij aan de hand is, krijg hulp, heb een mooie baan, een blog wat best veel mensen lezen, lieve mensen om me heen. maar toch voel ik me zo en wordt ik helemaal gek van mezelf, ik wil het niet voelen, want ik mag dit niet voelen van mezelf ik moet blij zijn.
Herinneringen:
De laatste tijd denk ik ook vaak aan, wat er allemaal is gebeurd en het feit dat ik ben gepest ,en ben uitgevallen op school, ook andere herinneringen, ( Lees: waar ik om privacy redenen niet op mijn blog over vertel), dit is erg vervelend het lijkt alsof ik nu de boel aan het verwerken ben
Open zijn:
iets wat ik erg aanmoedig is open zijn, want dat is zo belangrijk, we moeten met zijn allen laten zien dat het normaal is als je je zo voelt, dat je dan niet gek bent, en dat praten erg belangrijk is,
vandaar deze blog, ook dit hoort erbij, een erg moeilijke blog, want ik voel me een aansteller, en vind het erg moeilijk om hier over te praten, maar ook dit wil ik delen, en niet omdat ik aandacht wil, maar omdat ik aan anderen wil laten zien dat dit er ook is, en dat ook ik er last van heb
Voor iedereen die ook in deze situatie zit of een andere soort gelijke situatie, ik ben er voor je, en wil je heel graag helpen het is heel belangrijk te praten, zonder een oordeel van iemand
Hoe gaat het met jullie?, laat het weten in de reacties of stuur me een dm!
Wil je even praten?, heb je advies nodig?, of heb je gewoon een luisterd oor nodig?, stuur me dan een email of een dm
Liefs Emma