Hey!. Het is alweer tijd voor het weekverhaal. Een week waarin ik niet zo veel deed, omdat ik niet zo veel kon!. Wil je lezen wat ik ondanks dat toch allemaal deed en meemaakte?. Lees dan gauw verder!
Maandag:
Deze dag had ik niet zo veel te doen en had ik nog steeds erg last van mijn voet. Toch besloot ik niet bij de pakken neer te gaan zitten. En wel dingen te gaan doen. Want als ik niks doe de hele dag dan wordt ik heel ongelukkig!. Ik ging aan de slag met de eerste autismeverhalen!. Een goede oplossing, want ik voelde me toch productief en hoefde mijn voet niet te belasten!. Ook ging ik even naar buiten!. Verder deed ik niet zo heel veel ,behalve veel tijd op de bank doorbrengen met mijn voet omhoog
Dinsdag:
Ook deze dag kon ik niet heel veel doen. Ik ging weer bezig met de autisme verhalen. Ook ging ik naar buiten, want het was heerlijk weer!. Dus tijd om met een boek in de zon te gaan zitten en lekker te lezen!. Dat was heerlijk. Ook ging ik even tekenen. De pijn van mijn voet wordt alleen maar erger!. Dat kan komen ,omdat nu pas alle adrenaline uit mijn lichaam is en dat ik nu pas besef wat er eigenlijk is gebeurt. Of omdat ik nu steeds door mijn enkel ga en dat ik daardoor nog meer last van mijn voet krijgt.
Woensdag:
Deze dag was het ook mooi weer dus ook deze dag probeerde ik zo veel mogelijk in de zon te zitten!. Ik had s'middags een bel afspraak met de begeleiding en baalde heel erg om alles wat er aan de hand was met mijn voet enzo. Ik zat even in een dipje. het was gewoon alles even met elkaar, want mijn vaste begeleidster gaat mij niet meer begeleiden, omdat het erg druk is voor haar. En omdat ze mij ook de hulp gunnen. Ik begrijp het heel goed, maar toch baal ik. Ik begon haar net een beetje te vertrouwen en nu mag ik weer helemaal opnieuw al het vertrouwen op gaan bouwen. Ik baal dus best wel, maar ik weet ook dat het niet anders is!
Donderdag:
Deze dag begon wel fijn, want ik ging met mijn moeder een rondje in de rolstoel wandelen. Daarna ging ik weer verder met alle dappere en moedige autisme verhalen!. Het is nogal een werkje en soms denk ik waar ben ik aan begonnen?. Maar als het dan eenmaal weer allemaal klaar is dan voelt het als een hele opluchting en is het ook heel erg fijn dat ik weer helemaal bij ben. En dat ik al jullie dappere en mooie verhalen kan delen!. Dus ondanks dat het wel echt een werkje is, is het toch wel erg fijn dat ik al jullie dappere en moedige verhalen kan delen!. De rest van de dag deed ik niet heel veel en was ik vooral erg moe!
Vrijdag:
Deze dag had ik niet echt wat te doen. Ik had een belafspraak wat prima ging en de rest van de dag werkte ik nog even aan mijn blog zodat ik dit hele weekend niet meer hoef om te kijken naar mijn blog en hopelijk ook lekker de rust kan nemen
Wil je even praten?. Heb je een tip nodig?. Of heb je advies nodig?. Stuur me dan een dm of email!. Heb je acuut hulp nodig?. Neem dan contact op met iemand die je vertrouwt!. Of neem contact op met 113, deze organisaties zijn er niet voor niks en je bent het echt waard!
Hoe was jouw week?. Waar liep te tegen aan?. Wat ging er goed?. Laat het weten in de reacties!. En start het gesprek!
Liefs Emma