Hey, vandaag weer een weekverhaal, een best heftige week, maar ook een week met mooie momenten, lezen hoe mijn week was?, en waar ik tegen aan liep?, wat er goed ging?, lees dan gauw verder
Maandag:
Deze dag ging ik weer aan het werk, na een week niet naar het werk gaan op een of andere manier ben ik dan altijd een beetje zenuwachtig waar ik ook ben dit had ik ook altijd op school, en ik was dubbel zenuwachtig want ik zou aangeven dat het niet meer ging, en dat deed ik ook, zonder mijn opgeschreven tekst ik deed het helemaal zelf, maar ik deed dus alsof het allemaal wel mee viel en dat ik dit elk jaar heb, dit heb ik natuurlijk ook elk jaar maar niet zo erg als nu, nu ben ik veel vermoeider en voel ik me nog slechter dan normaal. maar ik was wel een beetje trots ,maar toch heb ik niet echt het idee dat er iets veranderde, dat was erg vervelend, ik was boos op mezelf, want waarom moest ik dan ook doen dat het allemaal wel meevalt?, want dat was totaal niet zo, en dan gaf ik het eindelijk aan en deed ik het nog niet goed, had ik het net zo goed niet aan kunnen geven, ik was dus weer boos opmezelf, de rest ging wel goed op het werk, ik deed weer mijn best mijn masker weer op te zetten en leuk te doen, dat lukte goed. s'middags na het werk moest ik nog naar medicijncontrole, en deze keer met een psychiater om het slapen omdat niks werkt, ik voelde me onbegrepen, want nou moet ik weer die tabletten die ik eerst had, en dan ophogen net zolang tot dat het wel werkt en dan het maximum 6, het was een best moeilijke dag, want ik voelde me niet echt begrepen en dat terwijl ik me daar vaak wel begrepen voel, het was dus niet zo'n hele fijne dag, ik voelde me dus niet heel erg goed en was zelfs een beetje boos, maar ik weet ook dat zei daar hun best doen, dus dat ik eigenlijk niet boos mag zijn, want ze hebben het beste met me voor
Dinsdag:
Deze dag ging ik weer niet naar het werk, het lukte echt niet meer, ik voelde me er heel slecht over en schuldig tegen over mijn collega's, ik voelde me dus heel slecht en schuldig en ik was ook nog heel moe, mama werdt tussen de middag gebeld door mijn werkbegeleider, waar ik dus ook het gesprek mee heb gehad maandag, mama heeft het weer voor me opgelost tenminste zo voelt het een beetje, ze heeft het nog een keer uitgelegd en vertelt dat het echt niet meer ging zo, ik voelde me schuldig. Ik mag nu een beetje zelf weten hoe laat ik weg ga enzo, dat is wel erg fijn, maar toch voelde ik me nog steeds een aansteller, maar ik ben gewoon uitgeput en nu moet ik er voor zorgen dat ik weer energie ga krijgen, en dat ik deze maand overleef, en een beetje normaal kerst kan gaan vieren
Woensdag:
Deze dag was ik vrij, vrij weer van alles, ik voelde me weer het zelfde als al heel lang en het wordt alleen maar erger, ik heb even met de hond gelopen dit zorgt vaak wel voor een beetje afleiding uit mijn gedachten want zoals ik vorige week ook al zei wordt ik soms helemaal gek van de gedachtes in mijn hoofd, ik heb even getekend dit zorgt vaak ook voor een beetje afleiding, ik ben nu vooral bezig met afleiding zoeken en daarbij ook nog rust proberen te vinden, om weer een beetje op proberen te laden, maar waarschijnlijk gaat het alleen nog maar erger worden met kerst en alle ander randactiviteiten, maar ik ga mijn best doen rust te nemen en proberen een beetje op te laden
Donderdag:
Deze dag had ik ook weer niks te doen, en het was weer heel erg moeilijk mijn bed uit te komen, ik moet mezelf tegenwoordig uit bed trekken en dat kost al heel veel energie, maar ik heb wel even getekend en met de hond gelopen, verder heb ik weer greys anatomy gekeken en heel even over dag gelezen, ik doe dit tegenwoordig nooit meer, want ik vind nutteloze tijdverspilling, maar ik heb het deze dag wel even gedaan, ook kwam er een bericht van hsp magazine over dat autisten geen empathie zouden hebben, dit is natuurlijk totaal niet zo, dit kan natuurlijk zo zijn, maar over het algemeen hebben mensen met autisme wel empathie, het was een vervelend artikel, want met zulke vooroordelen gaan we natuurlijk nooit winnen, ik kon het moeilijk loslaten, want ik vindt dit namelijk heel gemeen en helemaal omdat ik weet dat we er zo hard voor vechten, maar ik ga door met vechten door mijn verhaal te delen en anderen te helpen, want elk mens is anders dus ook elke autist en zulke vooroordelen met echt de wereld uit, want vaak klopt het niet, wel vond ik de community heel fijn iedereen reageerde erop en iedereen wou het artikel er zou gauw mogelijk af hebben heel fijn dat hoe verschillend we ook zijn, iedereen elkaar steunt en iedereen het zelfde doel heeft dat is heel fijn
Vrijdag:
Deze dag moest ik naar de kaakchirurg dat ging wel goed, ik kreeg te horen dat de beugel er bijna uit mag en dat het verder heel goed gaat met de beugel en het gebit, dat is natuurlijk erg fijn omdat ik weet dat het nog wel even duurt, maar dat de eerste stap is gezet, verder zijn mama en ik even naar de primark geweest, gelukkig was het rustig, ik was wel weer heel erg moe, en voelde me s'middags heel onrustig waarom weet ik niet, maar het is wel vervelend, ook voelde ik me nog steeds slecht, nu heb ik weekend en ga ik rustig aan proberen te doen en zondag max verstappen kijken, ik ben weer erg moe, dus gelukkig is het nu weekend en heb ik dit weekend gelukkig niet echt wat te doen
Wil je wat kwijt?, heb je advies nodig?, of wil je even praten?, stuur me dan een dm of email, heb je acuut hulp nodig, neem dan contact op met een iemand die je vertrouwt of neem contact op met 113 deze organisaties zijn er niet voor niks, en jij bent het waard echt waar!
Hoe was jouw week?, waar liep je tegen aan?, en wat ging er goed?, laat het weten in de reacties!
Liefs Emma
Comments