Hey, vandaag een leuke blog!, want ik heb alweer honderd berichten geplaatst op mijn instagram, ik vond dit wel een feestje en een kleine terugblik waard!, dus vandaar deze blog!, lezen wat ik de leukste post vindt?, en waar ik nog steeds erg trost op ben?, wat ik toch wel weer wou gaan veranderen?, lees dan gauw verder
11 augustus begon ik met deze blog, voor het eerst in mijn leven zonder enige verwachting van mezelf of de blog. Het enigste wat ik dacht was dat ik mijn verhaal wou delen en anderen wou helpen met mijn verhaal en vooral, het taboe autisme ook een beetje wou doorbreken. Want ook dit was nog steeds heel hard nodig! Ik dacht na lang na denken en twijfelen of ik het wel of niet wou doen, of mijn verhaal het wel waard was en of mensen niet zouden denken nou nog zo'n een die denkt dat ie overal wat van af weet, maar eigenlijk nergens wat van af weet, het was vooral het stemmetje in mijn hoofd die ik eigenlijk altijd heb. En dat nadenken heeft heel lang geduurd 5 maanden ongeveer ;). En toen dacht ik, ik ga het toch maar doen scheit aan dat stemmetje, ik negeerde het stemmetje voor het eerst in mijn leven en dat is de beste beslissing ooit geworden. Want vanaf dat moment stapte ik een hele mooie community met hele mooie mensen. Ik had het echt serieus nooit verwacht dat ik zo open zou worden en dat ik zo veel steun zou vinden aan jullie, en aan mijn blog, want de blog is ook een beetje veranderd in een uitlaatklep.
In het begin was ik bang voor wat anderen er van zouden vinden ik was bang dat mensen uit mijn verleden deze blog zouden lezen, ik me zou aanstellen, dat ik het niet goed zou doen en ga zo maar door, want ik was enorm angstig, omdat ik het voor iedereen goed wou doen en nog steeds heb ik dit, maar nu kan ik het stemmetje een beetje negeren, ook omdat ik super mooie reacties krijg van iedereen. De blog veranderde van een beetje een onzekere blog met alleen persoonlijke verhalen en wat tips, naar een informatieve blog met nog steeds mijn persoonlijke verhaal en tips, en ik veranderde mee in een wat zelfverzekerde meid met een verhaal die ook gedeeld mag worden, ik accepteerde mijn autisme wat meer en werdt vooral op mijn blog veel zekerder
Er komen nog meer toffe dingen aan! (lees: Tof is een woord die ik ook door mijn blog meer ben gaan gebruiken haha). Maar ook nog veel meer blogs. Of course ;), want ik ga zekers niet stoppen met bloggen, ik ga mijn kennis nog meer verbreden en ik ga ook andere dingen delen op mijn blog, waar jullie hopelijk wat aan hebben. Bloggen is echt mijn passie geworden!, en daar ga ik dus ook zekers mee door!
En ten slotte wil ik jullie al mijn volgers, lezers, likers en iedereen die op wat voor manier dan ook te maken hebben met mijn blog bedanken en een dikke online knuffel geven, jullie zorgen ervoor dat ik door ga met het bloggen!, dat ik wat meer zelfvertrouwen krijg, en dat ik mijn autisme meer dan ooit leer begrijpen en ook steeds meer leer accepteren. Ik ga zekers door met het bloggen!, jullie zijn stuk voor stuk mooie, lieve, waardevolle mensen!, jullie zijn het echt waard!. Dankjewel lieve jij!
Wil je wat kwijt?, wil je gewoon even praten?, of heb je een tip nodig?, stuur me dan een dm of email, heb je acuut hulp nodig?, neem dan contact op met iemand die je vertrouwt, of neem contact op met 113, deze organisaties zijn er niet voor niks en je bent het echt waard!
Wat zou jij nog willen zien?, wat vindt je goed en heb je nog een tip?, hoe ben je mij gaan volgen en wie ben je?, laat het weten in de reacties!, vindt ik leuk!
Liefs Emma
Comments