Donderdag heb ik jullie gevraagd naar jullie ervaringen met sombere gedachtes. Ik heb er wat uit kunnen halen en wil dat graag delen in deze blog
Hoe hebben jullie erop geantwoord?:
De eerste vraag was of jullie zelf ook autisme hebben, daarop hebben veel van jullie geantwoord met ja
De tweede vraag die ik jullie stelde was hoe jullie je voelde. De schuiver is ongeveer in het midden geindigd
De derde vraag was of jullie hier iets over kwijt wilden, hier ga ik verder niet op in, want jullie antwoorden zijn privé
De vierde vraag ging over of jullie er meer last van hebben in de winter of de zomer, daarop antwoorde veel dat het niet uitmaakt
De vijfde vraag ging over hoe je, je dan voelt veel van jullie antwoorde dat je je zowel: Slecht, neerslachtig, en verdrietig voelt
De zesde vraag ging over of dit gevoel ook oorzaken had, veel van jullie antwoorde met ja en vertelden daar als reden bij dat het alles bij elkaar was, sommige zeiden ook dat het de thuissituatie is, dat school niet meer gaat of loopt, of het gevoel dat je raar/gek bent
De zevende vraag ging over of je hier met iemand over kon praten veel van jullie zeiden ja, sommige zeiden nee
De achtste vraag ging over wat er in je hoofd gebeurt veel van jullie antwoorde dat het alles bij mekaar is zowel: denken dat je niks kan, een donkere mist en nergens geen zin in hebben en veel vemoeider dan normaal
De negende vraag ging over of jullie daar hulp voor krijgen de meesten stemden op nee en maar een paar stemden op ja
De tiende vraag ging over of jullie dingen hebben waar door jullie het een beetje vergeten, daarop antwoorde iedereen met ja
De elfde vraag ging over wat voor jullie dan helpt om het te vergeten, daarop antwoorde jullie best wel verschillend veel zeiden sporten, sommige zeiden creatief bezig zijn, sommige lezen, iets nieuws leren, sommige antwoorde films/series kijken en sommige zeiden muziek
De twaalfde vraag ging over of je dacht dat mensen het aan je konden zien dit was een beetje 50/50
De dertiende vraag ging over hoe het kwam, dat was ook een beetje 50/50 de ene zei ik heb altijd een masker op, de andere zei dat mensen niet zoveel op ze letten, sommige antwoorde ook met beide
De veertiende vraag ging over of je goed kan aangeven dat je je somber voelt veel van jullie zeiden dat jullie bang zijn dat mensen zeggen dat ze denken dat ze een aansteller zijn. Er waren ook mensen die zeiden alle vier of mensen die zeiden dat ze het niet altijd nodig vinden sommige zeiden ook dat ze niet goed weten hoe ze het moeten vertellen
De vijftiende vraag ging over sociaal media of je daar ook last van hebt veel van jullie antwoorde nee
De zestiende vraag ging over of je ook somberder wordt door het nieuws veel van jullie antwoorde daarop met ja
Wat viel mij op?:
Veel mensen die sombere klachten hebben, hebben ook autisme. Ik heb weleens gelezen dat als je autisne hebt ook een grotere kans op een depressie hebt. Je denkt dan natuurlijk anders en je moet je altijd aanpassen aan anderen ook worden je hele leven al negatieve dingen over je gezegd dat je dat niet kan dit niet enzovoorts. Ik denk als je je diagnose pas later krijgt dat je dan niet weet wat er aan de hand is en je toch weet dat er wat aan de hand is, dat je veel misdiagnoses krijgt en dat je daardoor niet de juiste hulp krijgt. Dat zorgt denk ik ook voor sombere gedachtes en resulteert vaak in depressie, dwang, of andere mentale problemen.
Voor veel van jullie maakt het niet uit of het nou winter of zomer is ,als ik eerlijk ben had ik meer winter verwacht. Ik voel me ook vaak somberder in de winter ,omdat je veel minder zonlicht krijgt. Ik merk nu ook nu deze zomer zo 'slecht' is dat ik ook meer somberder ben. Ik voel me ook wel somber in de zomer ,maar veel minder. Dus daar was ik wel heel verbaasd over dat het voor jullie niks uitmaakt
Veel mensen antwoorde dat het gevoel een oorzaak had. Ik heb vaak dat ik niet weet waar het van komt.
Er zijn anno 2021 nog steeds mensen die er niet met iemand over kunnen praten terwijl praten zo belangrijk is, ik heb ook heel erg dat ik er niet over durf te praten ,omdat ik dan een ander tot last ben ,maar praten is heel belangrijk dus als je er niet met iemand over kan praten mag je mij ook altijd een mail of dm sturen over dit onderwerp.
Iedereen had iets waardoor je het een beetje vergeet wat heel fijn is zo blijf je niet in de visuele cirkel.
Sommige mensen de vraag over hulp met nee antwoorde, dat vindt ik best een beetje slecht ,want iedereen heeft recht op hulp, het is natuurlijk ook een drempel om het aan te geven en hulp te vragen. Je kunt eerst beginnen met iemand die je vertrouwt je stelt je echt niet aan mensen gaan ook naar de dokter als ze last hebben van hun been dan krijgen ze er ook gips om dus ook als je last hebt van mentale klachten kun je gewoon naar de dokter, je stelt je echt niet aan.
Veel van jullie hebben geen last van sociaal media, ik had bij deze eerlijk gezegd ook meer antwoorden met ja verwacht, ik heb dit zelf wel heel erg. Ik wordt soms enorm onzeker van sociaal media en daar ook weer ongelukkig van, dan ga ik nadenken wat ik allemaal niet heb of juist te veel.
Veel van jullie last hebben van het slechte nieuws ,zelf heb ik daar ook best last van.
Liefs Emma
ความคิดเห็น