Hey. Het is de week voor wereld autisme week en daarom deel ik deze twee weken verhalen van jullie!. Het eerste verhaal is van Annika!. Die vertelt over haar autisme, paniekstoornis en ms. Wil je haar verhaal lezen?. Lees dan gauw verder!
Voorstellen:
Ik ben Annika, 36 jaar, getrouwd met Etienne en samen zijn wij de trotse baasjes van Border Collie Kyra, huistijger Simba en Bengalen Miko en Gizmo.
'Ik ben niet mijn diagnoses':
Dat ik een paniekstoornis heb is door de huisarts vastgesteld in 2001. Ik kreeg toen direct medicatie. Deze medicatie bestond uit antidepressiva en kalmeringstabletten. Daarnaast heeft de huisarts me doorverwezen naar een psycholoog. Na verschillende soorten therapie bleven de paniekaanvallen aanhouden. Ik heb de diagnose “syndroom van Asperger” in 2012 gekregen. Daar heb ik toen niks mee gedaan,
omdat ik het niet geloofde. In hetzelfde jaar kreeg ik ook de diagnose Multiple Sclerose (MS) en dat had toen alle aandacht nodig. Pas in 2019 werd het me duidelijk dat de paniekaanvallen die ik heb veelal door overprikkeling komen.
Om minder last van paniekaanvallen te hebben gebruik ik nog steeds antidepressiva en als het echt nodig is ook kalmeringstabletten. Daarnaast is het voor mij belangrijk om een routine te hebben, zomin mogelijk verandering en geen onverwachte situaties. Ik gebruik tegenwoordig een planner, zodat ik een week vooruit kan plannen. Dit geeft me meer rust en minder kans op paniekaanvallen. Op dit moment volg ik de cursus “omgaan met angst, spanning en agressie” via het autismecentrum in mijn woonplaats. Deze cursus is gebaseerd op Acceptance and Commitment Therapie (ACT) en vind 1x per week plaats in een kleine groep. Ik heb het gevoel dat ik mezelf in sneltreinvaart leer kennen sinds ik deze cursus volg. Dit is aan de ene kant heel vermoeiend, maar ik ben ervan overtuigd dat dit me in de toekomst gaat helpen om minder paniekaanvallen te krijgen. Het heeft mij vreselijk gefrustreerd dat dat maar niet wilde lukken. Nu leer ik ze toe te laten in mijn leven en er niet meer tegen de vechten. Dit geeft mij een stuk meer rust.
Ik twijfel nu zelfs of de diagnose wel bij mij hoort en of dit niet gewoon een gevolg geweest is van jarenlang leven in een constante staat van overprikkeling. Gelukkig heb ik alle tijd om daarmee bezig te zijn. Ik zag laatst op het Instagram profiel van iemand die ik volg in haar bio staan: “Ik ben niet mijn diagnose”. Dat is precies hoe ik er ook over denk. Ik ben Annika en heb drie diagnoses. Deze diagnoses veranderen alle drie niet wie ik ben. Het enige wat ze doen is ervoor zorgen dat ik genoeg rekening met ze houdt om mijn leven zo fijn mogelijk te kunnen leven.
Meer weten over Annika?:
Mocht je het leuk vinden om podcasts te luisteren dan heb ik een podcast opgenomen met Eline Verbeek over het hebben van autisme in combinatie met een paniekstoornis. Je kunt me ook volgen op @annikagj_
Wil je wat kwijt?. Heb je een tip nodig?. Of wil je gewoon even praten?. Stuur me dan een dm of email. Heb je acuut hulp nodig?. Neem dan contact op met iemand die je vertrouwt!. Of neem contact op met 113!. Deze organisaties zijn er niet voor niks en je bent het echt waard!
Wat is jouw ervaring met dit onderwerp?. En/of heb je een tip?. Laat het weten in de reacties!. Misschien kan je een ander helpen!
Ik wil Annika heel erg bedanken voor het delen van haar verhaal!
Liefs Emma